Od kiedy tylko pamiętam, kluczową kwestią było dla mnie znalezienie w sobie przestrzeni wolnej od napięcia i niekończącej się gonitwy myśli. Stąd wynikły moje różne duchowe i psychologiczne poszukiwania, lecz najbardziej wsparła i wzbogaciła mnie medytacja zen, którą praktykuję od ok 20 lat. Przez lata te uczestniczyłam w wielu kilkudniowych i tygodniowych odosobnieniach w Polsce. Poza tym spędziłam również bogaty w głębokie doświadczenia czas w ośrodku Windhorse Zen Community w USA.

​

Dzięki medytacji skorzystałam wiele w pracy aktorskiej w teatrze ulicznym, którego byłam współzałożycielką. Łatwiej było mi dać sobie radę ze stresem, czy silnymi emocjami związanymi z pracą na scenie, a potem znaleźć ponownie spokój i równowagę. 

​

Potrzeba uwolnienia od napięć skierowała mnie do mis tybetańskich i gongów, które znałam już dużo wcześniej, jako nastolatka. Ich dźwięk od zawsze wydawał mi się zawsze jakoś dziwnie znajomy i rozbudzał we mnie czułą tęsknotę. Zrobiłam kurs masażu misami dźwiękowymi metodą Petera Hessa u Kuby Koryckiego oraz kurs prowadzenia sesji relaksacyjnych na gongach u Tomka Niewiadomego. Okazało się, że jest to piękny i delikatny odcinek mojej drogi.

​

W sesjach relaksacyjnych, które prowadzę, szczególnie cenię sobie możliwość głębokiego odpuszczenia i relaksacji, jakie stają się dostępne dla każdego. A to co sprawia mi tutaj szczególną radość, to stan błogości z jakim budzą się uczestnicy sesji, ich miękkie uśmiechy oraz niewinna wrażliwość, która ma okazję i przestrzeń by wypłynąć na wierzch.

​

Od 3 lat jestem szczęśliwą mamą, w wolnych chwilach maluję obrazy.